Hackaday Grand Prize 2014 στο SatNOGS γιατί «δεν μας ξεφεύγει δορυφόρος»

Πριν από μερικούς μήνες, δέκα δημιουργικοί άνθρωποι που, βασισμένοι στην συλλογική γνώση, δεν φοβούνται να αναλαμβάνουν μεγάλες προκλήσεις μαζεύτηκαν ξανά στο στέκι τους, ένα μαγικό υπόγειο της Αμπατιέλλου στα στενά του Αγίου Ελευθέριου. Εμπνευσμένοι από τους ραδιοερασιτέχνες και τους ανθρώπους που τους αρέσει να κοιτάνε τ’αστέρια, σκέφτηκαν πως θα ήταν ωραίο να μην αφήνουμε ανεκμετάλλευτους όλους αυτούς τους δορυφόρους να περνούν πάνω από τα κεφάλια μας. Και απόφασισαν να τους μιλήσουν, για να τους μιλήσουμε κι εμείς.

Το 2013 το hackerspace.gr έδωσε μια ομολογουμένως καλή ιδέα στην NASA, στέλνοντας τον Ποπάυ στον Άρη. Το 2014 διεμήνυσε ότι όλοι εμείς θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα δίκτυο συντονισμένων επίγειων δορυφορικών σταθμών που θα μιλάνε με τους δορυφόρους που γυρνάνε γύρω-γύρω από την Γη, υπό την προϋπόθεση ότι η δυνατότητα δεν θα αποτελεί προνόμιο για λίγους. Το SatNOGS είχε τότε αναλάβει την πρόκληση Space Apps Challenge της NASA, δουλεύοντας στον δημιουργικό χώρο του hackerspace στον Άγιο Ελευθέριο.

• Ήταν μια πολύ καλή ιδέα που έμελλε να διακριθεί στον διαγωνισμό Hackaday. Εκεί, κέρδισε το Hackaday Grand Prize 2014, την ανώτατη διάκριση για την συμβολή του στην προώθηση «της ιδέας του ανοικτού».

Δείτε γιατί το SatNOGS κέρδισε το Hackaday Grand Prize, σύμφωνα με τους κριτές:

Η ανώτατη διάκριση μεταφράζεται σε προσδοκία για περισσότερους «citizen satellite receivers» και ποιος ξέρει, γιατί όχι, και στην εκτόξευση μερικών «citizen satellites». Όσο για το «ταξίδι στο Διάστημα» που αποτελεί το βραβείο του διεθνούς διαγωνισμού, μάλλον αναβάλλεται γι’αργότερα, αφού τώρα μοιάζει να προέχει η ανάπτυξη του δικτύου του SatNOGS, αξιοποιώντας το χρηματικό έπαθλο του Hackaday 2014: 200.000 δολάρια!

«Αν και για όλους μας ένα ταξίδι στο Διάστημα είναι παιδικό όνειρο και σίγουρα πολλοί από εμάς θα χρειαζόμασταν έστω μέρος των χρημάτων, ο σκοπός μας είναι να επενδύσουμε αυτά τα χρήματα στο ίδιο το project για την ανάπτυξη και την βελτίωση του, προκειμένου οποιοσδήποτε στο μέλλον να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τα δεδομένα που συλλέγει το δίκτυο του SatNOGS.», θα μας πει ο Ελευθέριος Κοσμάς, ένας από τους δέκα ανθρώπους που συνδράμουν στην ανάπτυξη του SatNOGS. Ένα δίκτυο SatNOGS θα έκανε τους ίδιους δορυφόρους ικανούς να αποκτήσουν μεγαλύτερη κάλυψη και να αποδώσουν καλύτερα.

Τι είναι το SatNOGS;

O ίδιος μας εξηγεί: «Αν εξαιρέσουμε τους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους που βρίσκονται σε γεωστατική τροχιά και φαίνονται σταθεροί από το δικό μας οπτικό πεδίο, οι περισσότεροι δορυφόροι όπως οι μετεωρολογικοί, οι περιβαλλοντολογικοί, οι δορυφόροι τηλεπισκόπισης, αλλά και μεγαλύτερα αντικείμενα όπως ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός βρίσκονται σε χαμηλή περιγήινη τροχιά.

Αυτό σημαίνει ότι περνούν πολύ γρήγορα (για λίγα λεπτά) πάνω από ένα σημείο στην Γη και μετά χάνονται στον ορίζοντα. Για τους τηλεπικοινωνιακούς μας δορυφόρους είναι συχνή η χρήση των στατικών δορυφορικών πιάτων.

Με το SatNOGS προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα μεγάλο δίκτυο από δορυφορικούς σταθμούς που θα είναι σε θέση να καταγράφουν τους δορυφόρους χαμηλής περιγήινης τροχιάς καθώς περνούν από επάνω τους (κάτι που ήδη είναι εφικτό αλλά, με πολύ ακριβά συστήματα).

Αφού καταγράψουν τις εκπομπές τους, τις στέλνουν στο δίκτυο του SatNOGS, για να τις διαμοιραστούν ανοιχτά. Έχουν δημιουργήσει έτσι ένα μεγάλο δίκτυο διαχείρισης καταγραφών στο οποίο πολλοί παρατηρητές είναι σε θέση, μέσω πολλών επίγειων σταθμών, να παρακολουθούν και να ελέγχουν δορυφόρους σε όλο το κόσμο.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι παρατηρητές (επιστήμονες, ερευνητές, χομπίστες) θα είναι σε θέση να παρακολουθήσουν ένα δορυφόρο ακόμη και όταν βρίσκεται εκτός του οπτικού τους ορίζοντα ή ακόμη και πάνω από την άλλη άκρη της Γης.»

Αυτό είναι το SatNOGS που γεννήθηκε στο hackerspace.gr, ένα έργο που προωθεί με τον βέλτιστο τρόπο την φιλοσοφία του ανοικτού. Ανοικτό, ως προς το λογισμικό και το υλικό, προσιτό ώστε να μπορεί να υλοποιηθεί με την συμμετοχή μιας μεγάλης κοινότητας ανθρώπων που μοιράζονται τις ίδιες αξίες και δεν δεσμεύονται παρά μόνο από το πάθος τους «να το κάνουν να δουλέψει», παρά για την προσωπική αναγνώριση.

• Tag: hackerspace.gr

Με αυτό που έκανε η ομάδα του SatNOGS, κάποιοι είδαν και μια ευκαιρία για την αποστολή ακόμα και των δικών μας δορυφόρων, των «citizen satellites» που θα συλλέγουν δεδομένα για πλήθος κοινοτικών πειραμάτων στα υπόγεια εκατοντάδων hackerspaces ανά τον πλανήτη. Εάν σήμερα ένα τέτοιο εγχείρημα μοιάζει αδύνατο λόγω κόστους (>150.000 δολάρια), η φιλοσοφία του ανοικτού θα επέτρεπε ακόμα και το μοίρασμα του δυσθεώρητου αυτού κόστους σε τέτοιο βαθμό που θα μειωνόταν σε μερικά ευρώ για κάθε μέλος, γράφει ο dan στο φόρουμ του Hackaday, με αφορμή την μεγάλη διάκριση του SatNOGS.

Λίγο arduino, λίγο blender και το github μας

Φιλοδοξία της ομάδας του SatNOGS είναι να συνασπιστούμε, ώστε ο δικός μας σταθμός να καταγράψει τις μετρήσεις των δορυφόρων που θα περάσουν για λίγο από πάνω μας, συνδράμοντας κατά μερικά λεπτά την παρατήρηση από την στρατόσφαιρα. Κάθε σταθμός, αποτελεί κόμβο ενός δικτύου καταγραφής μετρήσεων, που διαφορετικά θα ήταν αδύνατο ή εξαιρετικά ακριβό να σχηματιστεί. Έτσι, θα υπάρχει ικανός αριθμός μετρήσεων για μελέτη και αξιοποίηση, εξυπηρετώντας όλοι μαζί την ανάγκη του ενός, και ο καθένας την ανάγκη όλων. Στο τέλος, αποκτάς διαρκή επικοινωνία με τον δορυφόρο σου (και τα οφείλεις όλα στην ανοικτόμυαλη κοινότητα που ανήκεις).

Πώς μπορεί κανείς να συνδράμει στην ανάπτυξη του δικτύου SatNGOS;

• Φτιάξτε τον δικό σας επίγειο σταθμό χρησιμοποιώντας αναλυτικές οδηγίες διαθέσιμες στην διεύθυνση http://satnogs.dozuki.com/
• Αναλύστε και βελτιώστε τον source code, διαθέσιμος στο github: http://github.com/satnogs/
• Μπείτε στην κοινότητα ανάπτυξης: http://community.satnogs.org
• ή απλά, διαδώστε το!

Συγχαρητήρια στην ομάδα του SatNOGS και συγκεκριμένα, στους Πιέρο και Γιώργο Παπαδέα (και τον «Oldskool Cadista», Δημήτρη Παπαδέα), Μάνθο Παπαματθαίο (Blender για το 3D printing των περισσότερων τμημάτων του σταθμού), Λευτέρη Κοσμά (τον άγρυπνο «Night Owl» Media guy), την Sylvia («The Voice»), Αγησίλαο Ζησιμάτο («λάτρη του… οξυζενέ», που συμμετείχε και στην ομάδα του Ποπάυ στον Άρη), στον Βασίλη Τσιλιγιάννη και τον Ιωάννη Χαριτόπουλο, τον Θόδωρο Δημητρίου, τον Γιάννη Γιαννέλο και τον Νίκο Ρούσσο. Πιο πολύ όμως, συγχαρητήρια στην κοινότητα open source.

In.gr Τεχνολογία